Freek Sanders
Freek Sanders
Het leven is een ontdekkingstocht voor mij, met verwachte en onverwachte ontdekkingen. Op verschillende niveaus en in verschillende vormen. Als kind ontdekte ik graag de wereld door in de bibliotheek op zoek te gaan naar boeken die mij een blik op de wereld gaven, en daar werd ik al vroeg gebiologeerd door de wereld van de Inca’s en de Maya’s. Als student Algemene Economie ging ik een jaar naar Engeland om daar te studeren en liep 3 maanden stage in Oekraïne. Zo ontdekte ik andere werelden en ontmoette ik andere mensen en andere culturen. Na mijn studie startte ik mijn werkende leven bij Robeco: zo leerde ik de financiële wereld kennen. Ik nam na 3 jaar werken een sabbatical van 5 maanden om de wereld van de Inca’s in levende lijve te ontdekken.
In 2001 stapte ik over naar PostNL en ontdekte daar de wereld van fusies en overnames, werkte anderhalfjaar in China waar ik leerde dat 1 dag een cultuurcursus niet echt voldoende is om zo’n totaal andere cultuur te leren doorgronden. Daar maakte ik een van de grootste fouten in mijn leven door een Chinese collega publiekelijk af te vallen. De volgende dag nam ze ontslag omdat ze gezichtsverlies had geleden. Ik heb geprobeerd om hemel en aarde te bewegen maar niets kon haar weerhouden.
Na terugkomst uit China kwam ik te werken bij TNT Mobility, waar ik Akkie leerde kennen en er weer een nieuwe wereld voor me openging: de wereld van mobiliteitstrajecten. Ik kreeg zoveel energie van het ondersteunen van mensen bij het vinden van een nieuwe toekomst in een andere baan, dat ik besloot voor mezelf te beginnen en zo stapte ik in 2007 in de wereld van het ondernemerschap. En dat doe ik nog steeds met heel veel plezier. Ik maakte nog een zijstap om een hotel in Nicaragua te leiden (www.hotelconcorazon.com). Een bijzonder hotel dat de winst die gemaakt wordt investeert in lokale scholingsprojecten. Het samen met Kim opzetten van die scholingsprojecten is een van de zaken waar ik met veel trots en plezier op terug kijk. Daar ontdekte ik dat de wereld voor een heel klein beetje maakbaar is.
Een Nicaraguaanse schrijfster verwoordt mooi mijn visie op het leven: Je komt op de wereld met een kluwen garen in je hand. Niemand kent het uiteindelijke patroon van de doek die hij zal weven, maar op een bepaald moment kun je terugkijken en zeggen: natuurlijk, zo moest het gaan! Op dat fonkelende punt van de kluwen lag het begin van het weefsel.
Graag praat ik met mensen over de vorming van hun weefsel.
